Jest rok 1381. We Włoszech, w Roccaporena – małej, górskiej wiosce, w ubogiej rodzinie przychodzi na świat długo wyczekiwane i wymodlone dziecko. To dziewczynka. Jej rodzice: Amata i Antoni nadają jej niecodzienne imię – Margerita, czyli „Perła”. W swojej społeczności córka Lottich będzie nazywana po prostu Ritą, „Perełką”.
Dzieciństwo dziewczynki jest szczęśliwe. Jedynaczka wzrasta w rodzinnym domu, otoczona miłością rodziców, odbierając staranne wychowanie, w tym – co było rzadkością w tamtych czasach – naukę pisania i czytania.
Powołanie świętej Rity
Wśród otaczających jej rodzinną wioskę gór, Rita doświadcza szczególnej bliskości Boga. Niewykluczone, że wędrując po górach Umbrii, w głębi swego serca, ta młodziutka dziewczyna po raz pierwszy słyszy głos zapraszający ją do życia o wiele bardziej doskonalszego niż to, jakie wiodą mieszkańcy Roccaporeny. Rita doskonale wie, że oto rodzi się w niej pragnienie życia w pełni oddanego Bogu, życia zakonnego.
Antoni i Amata nie są jednak zachwyceni takim „pomysłem na życie” swojej jedynaczki. Nie pragną dla niej klasztoru, lecz życia podobnego do egzystencji, jaką sami wiodą. Widzą swoją córkę jako szczęśliwą małżonkę i matkę, która wraz z rodziną uprawia rolę i dogląda gospodarstwa. A zatem „Perełka” Lottich, czyniąc zadość woli rodziców, decyduje się na zaaranżowane przez nich małżeństwo z mieszkającym w okolicach Roccaporeny żołnierzem, Paolo Mancini.
Źródło
Opracowane na podstawie książki “W cieniu krzyża”.
